مقدمه

در 15 سال گذشته ، پيشرفت هاي تجاري عمده اي در نرم افزارها و سخت افزارهاي سه بعدي بوجود آمده است.

با صرفنظر از اينكه از چه سيستمي استفاده مي شود، مرحله جمع آوري داده ها، يك فايل از مختصات طول و عرض و ارتفاع ماركرها در هر زمان است. اين مختصات در سيستم مرجع عمومي GRS . 

هدف از اين فصل اين است تا مرحله‌هايي كه اين داده هاي مختصاتي تبديل به محورهاي آناتومي اجزا بدن مي شوند را مرور كنيم بطوريكه يك آناليز سينماتيكي بتواند در يك روش مشابه انجام داده شود . 

7.1- سيستم هاي محور

چندين سيستم مرجع محور وجود دارند كه بايد در مجموع با GRS ، كه قبلا در بالا معرفي شد نشان داده شوند . ماركرهايي كه روي هر يك از قسمت ها قرار داده مي شوند ، يك سيستم محور ماركر بوجود مي اورند كه يك سيستم مرجع موضعي ، LRS ، براي هر جزء است. يك LRS ثانويه ، يك سيستم محور است كه محورهاي اصلي هر يك از اعضا را نشان مي دهد به علت استفاده از نشانه هاي خاص آناتوميكي– اسكلتي در اين روش به منظور تعريف محورها ، اين سيستم به عنوان سيستم مختصات آناتوميكي ناميده شده است.

7.1.1- سيستم مرجع عمومي

به منظور راحتي بر جهت محورهاي GRS تاكيد خواهيم كرد: x جهت جلو و عقب است ، y محور عمودي (گرانشي) است و z محور چپ و راست (افقي/مياني) است . بنابراين صفحه xz صفحه افقي است و با توجه به تعريف متعامد با محور عمودي است . جهت محورهاي GRS با اين محورها در صفحه نيرو يكسان است . 

براي اينكه مطمئن شويم كه اين چنين است ، يك سيستم درجه بندي فضايي ( يك فرم فضايي صلب يا يك محور مكانيكي صلب سه بعدي ) بوسيله ماركرها اندازه گيري مي شود و روي يكي از صفحات نيرو قرار مي گيرد و در طول محور x، zسكوي نيرو رديف مي شود. 

موقعيت هر يك از ماركرها نسبت به مبدا صفحه نيرو مشخص مي شود و به كامپيوتر داده داده مي شود. مبدا هر يك از سكوهاي اضافي بوسيله يك دو خم z، x سكوي اولي ثبت مي شود. 

يك دو خم اضافي در جهتy ضروري خواهد شد اگر آن سكوي اضافي در يك ارتفاع متفاوت از اولي بود ( بواسطه يك آناليز بيومكانيكي پلكان يا گردش پلكان ضروري خواهد بود) . تعداد زيادي از آزمايشگاه ها يك نظم ثابت از دوربين ها دارند ، بنابراين هيج نيازي به كاليبره كردن GRS در هر روز نيست.