کودک و بازي:

از ويژگيهاي دوره ي کودکي بازي کردن است. ((  روانشناسان دوره ي کودکي را دوره ي بازي کردن ناميده اند))   بازي شيوه ي طبيعي فعاليت دراين دوره است.فعاليت آميخته به بازي قبل ازسن سه سالگي آغازمي شودبه تدريج گسترش مي يابد وحالت ابتکاري وخلاق به خود مي گيرد.  برهمين اساس است که روانشناسان خردسالي را دوره ي بازيهاي خلاق نيز ناميده اند .

يعني کودک به تدريج با ابتکاراتي  که از خود  نشان مي دهد  به  بازيهاي  خودحالت ابداعي مي دهد وکودکان باهوشتر معمولا به بازيهاي ويژه  و  خلاق تر روي مي آورند . بازيهاي اين کودکان از پيچيدگي و هدفداري بيشتر برخوردار است .  

بازيهاي کودک در سنين مختلف ويژگيهاي مخصوصي دارد ابتدا بازي او با اشياء است وسپس شامل انسانها مي شود ، از سنين 3 و 4 سالگي بتدريج به بازيهاي گروهي و اجتماعي روي مي آورند .

در اين بازيها کوذک به قواعد و مقررات بازيهاي گروهي تن در مي دهد و با ديگران همکاري مي کند و دراين  همکاريست که او  رفتار با ديگران را تمرين مي کند و با اصول وقواعد زندگي جمعي و چگونگي سلوک با ديگران و مراعات انضباط عملي بتدريج آشنا مي شود واين به رشد اجتماعي و اخلاقي او کمک مي کند .

هنگام بازي ، کودک با مشکلاتي روبرو شده ناگزيربه حل آنها مي شود . به اين ترتيب ، هم  مقاومت در برابر مشکلات و راه هاي حل مساله را مي آموزد و هم بر اعتماد به نفس او افزوده مي شود . علاوه بر اين    بازي از عوامل موثري است که حس کنجکاوي ، ابتکار وخلاقيت کودک را برمي انگيزد و به رشد و گسترش توان ذهني او کمک مي کند .

حس کودکان نيز در تعيين بازي نقش دارد . دختران به علت روحيه ي  آرامتري که دارند  معمولا بازيهاي ساکت وآرام از قبيل بازي با عروسک وغيره را انتخاب

مي کنند . حال آنکه  پسران  بازيهاي  دشوارتر را که محتاج  جنب وجوش  بيشتري هستند  برمي گزينند. کودکان  را هنگام  بازي  بهتر ودقيقتر مي توان  شناخت . 

نقشها يي که دربازي برعهده مي گيرند ورفتارهاي آنها دراين هنگام نشان دهنده ي عوا مل  دروني آنها است و ازاين لحاظ اهميتي ويژه دارد . 

 کودکاني که از توجه کافي در خانواده برخوردار نيستند يا مورد تبعيض  واقع شده اند، کودکاني که احساس امنيت نمي کنند يا مورد تنبيه زياد قرار مي گيرند ، در بازيها حالت اضطراب و احساس تنهايي را منعکس مي کنند که بايد براي رفع آن کوشيد . در هر حال ، بازي کودکان در حکم آينه ايست که روحيات ، استعدادها و زمينه هاي رواني کودک را نشان مي دهد و در شناخت کودکان بايد از آنها استفاده کرد .